Bie Van Vlierden |stress | 

Eric heeft al een tijd dezelfde nachtmerrie. Hij slaapt slecht en is bang om naar bed te gaan. Met EFT zullen we zijn stress zodanig verminderen dat hij de nachtmerrie niet meer heeft, dat hij doorslaapt en ook zonder angst naar bed gaat.

Het bos is griezelig. Hier en daar sijpelt zonlicht door. Het is heel stil. Eric  is op weg naar zijn vriendjes. Zijn pad brengt hem langs een grot. In die grot, weet hij, woont een enorme spin. Hij is er doodsbang voor omdat die zo  groot is. En die spin wil naar hem toe komen. In paniek vlucht Eric weg.

De droom stopt. Een kortfilm met een begin en een eind. Het moet je maar overkomen dat je de meeste nachten die reuzenspin ziet. Eric is 7 jaar en vreest bedtijd.   

We bespreken  hoe  we met EFT te werk gaan . We tikken allebei op bepaalde punten op ons hoofd. De emotioneel moeilijke momenten van zijn nachtmerrie, zijn ‘film’, worden uitgesproken en verschillende keren herhaald. We maken de afspraak dat hij op elk moment mag tussenkomen met wat hij voelt, denkt en zich herinnert.

Nadat we zijn ‘film’ enkele keren hebben doorlopen, is zijn stressgehalte gezakt tot 1 op de schaal van 0 tot 10. Ik vraag hem of hij iets wil uitproberen en ik vraag hem of hij contact wil maken met de spin. Wat onzeker knikt hij ja. 

We bekijken de ‘film’ opnieuw. Wanneer hij de spelonk nadert, zet hij enkele aarzelende stappen in de  richting van de ingang. Op veilige afstand spreekt hij de reuzenspin toe.  Hij vraagt de spin of die hem  wil aanvallen. De spin ontkent dat stellig. Maar wat wil je dan? Nou, zegt de spin, ik voel me zo alleen en als jij langs komt dan wil ik heel graag met je spelen. Eric kijkt me stomverbaasd aan. Ze wil met me spelen.  
En, zeg ik, wil jij dat? Hij denkt diep na, nee want ik ben op weg naar mijn vriendjes om met hen te spelen. Maar ik vind het wel triest voor haar. Ik opper voorzichtig, zou jij haar iets kunnen aanraden? Nou ja, zegt Eric, ik denk dat er in het bos andere spinnen zijn met wie ze kan spelen. Ik vraag verder, denk je dat ze daarvoor iets moet doen? Eric is even stil. Nou, ze moet uit die grot komen om ze te zoeken. Wil je haar dat allemaal zeggen? Natuurlijk!  En dan zie ik die jongen vertellen aan de spin wat ze kan doen en hoe ze dat kan doen. Hoe reageert de spin, vraag ik hem? Opnieuw verbaasd zegt hij, ze vindt het een heel goed idee! En ik zie opluchting, blijheid, trots voorbijkomen over zijn gezicht.

Om af te ronden wil  ik even checken of Eric een dergelijke situatie herkent in zijn leven. Hij denkt na en nee, hij vindt niet echt iets.
Hij gaat als een ander jongetje buiten. Licht en zelfzeker.

Een tijdje later verneem ik dat Eric die nachtmerrie niet meer heeft gehad.